قتل در قرآن
* هيچ مؤمني را نسزد که مؤمني را بکشد، مگر آنکه اين عمل از روي خطا و اشتباه اتفاق افتد. و کسي که مؤمني را از روي خطا و اشتباه بکشد، بايد يک برده مؤمن آزاد کند، و خون بهايي به وارثان مقتول پرداخت نمايد؛ مگر آنکه آنان خون بها را ببخشند. و اگر مقتول از گروهي باشد که دشمن شمايند و خود او مؤمن است، فقط آزاد کردن يک برده مؤمن بر عهده قاتل است. و اگر مقتول مؤمن، از گروهي باشد که ميان شما و آنان پيماني برقرار است، بايد خون بهايش را به وارثان او پرداخت کند، و نيز يک برده مؤمن آزاد نمايد. و کسي که برده نيافت، بايد دو ماه پياپي روزه بگيرد. به سبب توبه از سوي خداست؛ و خدا همواره دانا و حکيم است.
*و هر کس مؤمني را از روي عمد بکشد، کيفرش دوزخ است که در آن جاودانه خواهد بود، و خدا بر او خشم گيرد، و وي را لعنت کند و عذابي بزرگ برايش آماده سازد.
*و کسي را که خدا کشتنش را حرام کرده جز به حق نکشيد، و هر کس مظلوم کشته شود، براي وارثش تسلّطي بر قاتل قرار داده ايم، پس وارث مقتول نبايد در کشتن زياده روي کند؛ زيرا او مورد حمايت قرار گرفته است.
نظرات شما عزیزان:
